Κόνωνας VS Λύσανδρος ή τα ιστία του Κόνωνα;

Αγαπητοί συνιστολόγοι,

αφορμή για την παρακάτω ανάρτηση υπήρξε η επιστολή που έλαβα από μαθητή μου σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης, το λεγόμενο και  φατσοβιβλίο και ανέφερε τα ιστία του Κόνωνα. Παραθέτω το επίμαχο απόσπασμα κειμένου που γνωρίζουν πολύ καλά οι διδάσκοντες Αρχαία  Ελληνικά  στην Α΄ Λυκείου:

"Κόνων δὲ ταῖς ἐννέα ναυσὶ φεύγων, ἐπεὶ ἔγνω τῶν Ἀθηναίων τὰ πράγματα διεφθαρμένα, κατασχὼν ἐπὶ τὴν Ἀβαρνίδα τὴν Λαμψάκου ἄκραν ἔλαβεν αὐτόθεν τὰ μεγάλα τῶν Λυσάνδρου νεῶν ἱστία, καὶ αὐτὸς μὲν ὀκτὼ ναυσὶν ἀπέπλευσε παρ’ Εὐαγόραν εἰς Κύπρον, ἡ δὲ Πάραλος εἰς τὰς Ἀθήνας ἀπαγγελοῦσα τὰ γεγονότα."

Και η μετάφρασή του από την Πύλη:

    "Καθώς έφευγε με τα εννιά πλοία του, ο Κόνων κατάλαβε πως η Αθήνα ήταν χαμένη. Αποβιβάστηκε λοιπόν στην Αβαρνίδα, το ακρωτήρι της Λαμψάκου, και πήρε τα μεγάλα πανιά των πλοίων του Λυσάνδρου που βρίσκονταν εκεί· ύστερα ο ίδιος με οχτώ πλοία έβαλε πλώρη για την Κύπρο, στον βασιλιά Ευαγόρα, κι η «Πάραλος» για την Αθήνα, ν' αναγγείλει τα γεγονότα. "                         

                                                     ΞΕΝΟΦΩΝ, ΕΛΛΗΝΙΚΑ    2.1.29

και το απόσπασμα από την επιστολή του αγαπητού μου Κ.:

"...σαν τον Κόνωνα που πήρε των ομματιών του, την κοπάνισε δηλαδή, αντιλαμβανόμενος το μάταιον της αντίστασης για μια χαμένη υπόθεση·  να αλλάξω και το όνομά μου· Τεύκρο να με λένε στην ενάλια γη εκεί  σε νησί να ζω  μες στον ανασασμό των φύλλων, στη δροσιά του δάσους μακριά από τη διαφθορά του αθηναϊκού παραλογισμού. Να μη μ' αγγίζει η τρέλα των ανθρώπων, οι μίζες που τις βαφτίζουν χορηγίες. Τόσα κορμιά ριγμένα στα σαγόνια της θάλασσας στα σαγόνια της γης^. τόσες ψυχές δοσμένες στις μυλόπετρες, σαν το σιτάρι· κι οι άλλοι στο Αβέρωφ, χαρές και πανηγύρια.  "Καημένε Μακρυγιάννη, να ΄ξερες γιατί το τζάκισες το χέρι σου... Το τζάκισες για να χορεύουν σέικ τα κωλόπαιδα..." που λέει και ο Ντίνος Χριστιανόπουλος. Να πάρω και τα ιστία , να ανοίξω πανιά, να ιστιοδρομήσω και να 'χω στην πλώρη τα Ιστία, τον αστερισμό του νότου  που συνορεύει με  την Πρύμνα, την Τρόπιδα  και την Πυξίδα . Να αρμενίζω δίχως αβαρίες  με σκαλισμένο ακρόπρωρο μια  γοργόνα  και με ανεμούριο  στην κορυφή του  ιστίου να  δείχνει τη διεύθυνση του ανέμου πάνω απ' τη  μαΐστρα και τον  πλωριό παπαφίγκο.

Θα μου πείτε εδώ καράβια  χάνονται, βαρκούλες αρμενίζουν . Θα σας απαντούσα το "ή στραβός είν΄ ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε".  Δεν είμαι διατεθειμένος να κάνω παραχωρήσεις αλλά ακόμα και χωρίς άρμενα και κουπιά Aι- Nικόλα βόηθα με! Βίρα τη γάμπια, όρτσα τη μαΐστρα πιάσε το δοιάκι, τη λαγουδέρα ντε, τον  οίακα των αρχαίων!   Ίσα το καραβόσκαρο. Φύγαμε με τον Καββαδία αντάμα. Τρόμπα μαρίνα, μακριά απ' τη μαύρη τούτη κόλαση, μακριά κι από τους μαύρους κολασμένους. ..."

    Εμείς, συνιστολόγοι μου, θα μείνουμε με το Λύσανδρο για τα επινίκια ή θα ναυλώσουμε το πειρατικό του κάπταιν Τζίμη;